Ψαλμός 8

1 Στον πρωτοψάλτη, όπως το γκιττίθ.γκιττίθ. Ο όρος σημαίνει το είδος της μελωδίας, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να ψάλλεται ο ψαλμός. Ψαλμός του Δαβίδ.

2 Δέσποτα, Κύριέ μας, πόσο είναι θαυμαστή η ύπαρξή σου σ’ ολόκληρη τη γη! Τη δόξα σου ως τους ουρανούς θα ψάλλω. 3 Την κραυγή των μικρών και των ανίσχυρωντων μικρών και των ανίσχυρων. Η έκφραση πιθανότατα θα πρέπει να κατανοηθεί μεταφορικά. Πρβλ. Θρ 2,18-19· 4,2-4, όπου η Σιών αναφέρεται ως χήρα και ο ηττημένος λαός ως μικρά παιδιά. την κάνεις δύναμη εναντίον των εχθρών σου, ώστε να βουβαθεί ο εχθρός κι ο διώκτης τους. 4 Όσες φορές βλέπω στους ουρανούς σου –έργα της αξιοσύνης σου– τ’ αστέρια, τη σελήνη, που εσύ τα στέριωσες, αναλογίζομαι: 5 Τι τάχα είν’ ο άνθρωπος ώστε να τον φροντίζεις; ο κάτοικος της γης ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν; 6 Τον έκανες ωστόσο λίγο μικρότερο από σένα·από σένα. Κατά τους Ο΄: από τους αγγέλους. με δόξα τον στεφάνωσες και με τιμή. 7 Κύριο τον έκανες πάνω στα πλάσματά σου, όλα στην εξουσία του τα ’δωσες. 8 Όλα τα πρόβατα, τα βόδια, ακόμη και τα ζώα τ’ άγρια, 9 τ’ ουρανού τα πετούμενα, της θάλασσας τα ψάρια κι αυτά που πλέουν στους δρόμους των νερών. 10 Δέσποτα, Κύριέ μας, πόσο είναι θαυμαστή η ύπαρξή σου σ’ ολόκληρη τη γη!